-
1 łupić
(-pię, -pisz); perf; z-; vtto loot, to plunder* * *ipf.1. (= grabić) pillage, plunder, loot.2. (= wykorzystywać materialnie) rip off, flay; łupić kogoś ze skóry bleed sb white l. dry, rip sb off.3. przen. (= zadawać klęskę) beat; łupić w karty pot. play cards.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > łupić
См. также в других словарях:
łupić — ndk VIa, łupićpię, łupićpisz, łup, łupićpił, łupićpiony 1. «bezprawnie, siłą zabierać komuś mienie, rabować, grabić; ciągnąć z czegoś nadmierne zyski; odzierać kogoś z pieniędzy» Banda łupiła domy. Paskarze łupili biedaków. 2. przestarz.… … Słownik języka polskiego
